Cor is een man met al een indrukwekkend leven achter zich. Na een carrière als monteur in de lucht- en ruimtevaarttechniek, slaat hij een andere weg in. Hij vertrekt naar Spanje en komt daar zijn toekomstige vrouw tegen. Samen krijgen ze 2 zoons. Jaren later trekt Cor, een zelfstandige trotse man, aan de bel bij de hulpverlening. Hij heeft het lef om hulp te vragen bij de opvoeding van zijn kinderen. Een moedige daad waarmee hij zijn kinderen en zichzelf een tweede kans geeft.
Cor woont als een koning in Spanje, met vrouw en kinderen. Maar als Cor in Spanje in de gevangenis terecht komt, wordt duidelijk dat hij na zijn vrijlating daar niet kan blijven. Zijn vrouw en kinderen gaan alvast naar Nederland, in afwachting van Cor.
“Helaas duurde de periode in de gevangenis langer dan vooraf gedacht.” begint Cor. “Bijna 1,5 jaar nadat mijn vrouw en kinderen er gingen wonen, kwam ik ook naar Nederland.” Al snel blijken er problemen te zijn. Er blijkt weinig aandacht en structuur, en dat heeft zijn weerslag op de kinderen. “Ik probeerde bij te sturen in de opvoeding, maar werd daardoor juist gezien als de boeman.”
De liefde tussen Cor en zijn vrouw bekoelt en ze vertrekt naar het buitenland. Cor, op dat moment werkzaam als zzp-er in de standbouw, staat er vanaf dat moment alleen voor. Hij moet stoppen met zijn werk om voor de kinderen te zorgen en komt in de bijstand. De jongste heeft veel zorg nodig en het is lastig een geschikte plek voor hem te vinden.
Omdat hij vierentwintig uur per dag, zeven dagen in de week thuis was, kostte me dat ongelofelijk veel energie.” vertelt Cor.
De jongste kan uiteindelijk 2 ochtenden per week naar een opvang en als de oudste ook naar school is, heeft Cor af en toe een momentje voor zichzelf. Maar van rust is geen sprake, want er moeten teveel zaken geregeld worden. Cor realiseert zich dat hij het niet meer alleen kan.
Hij vraagt hulp en krijgt die vanuit gemeente en jeugdzorg. Voor de kinderen is dus hulp aanwezig, maar Cor heeft meer nodig. In 2019 komt Linc naar Zorg in beeld. Eerste met coach Jolanda, later ook met coach Mark.
Een uitkomst, volgens Cor. “Ik heb op elk moment dat het nodig is, iemand om op terug te vallen. Al is het voor een praatje van 5 minuten, ze staan altijd voor je klaar. En dat heb ik nodig”.
Er gewoon zijn als het nodig is. Het klinkt zo eenvoudig, maar gaat nog vaak mis in de hulpverlening.
Cor is dan ook enorm blij met de steun die hij krijgt van zijn coach. “Ik kan soms niet goed omschrijven wat ik nodig heb. De ene keer is het hulp bij het invullen van papieren, de andere keer zit ik met mezelf in de knoop en wil ik met iemand praten. Gelukkig kan altijd terecht bij Mark.”
Linc naar Zorg helpt Cor ook in zijn contact met de kinderen. “Ze zitten in een gezinshuis. Het gaat goed met ze. Het is natuurlijk niet fijn je kinderen niet dichtbij te hebben, maar het is voor iedereen beter dat het zo geregeld is.” vertelt een geëmotioneerde Cor. Als het over zijn kinderen gaat, komt het kleine hartje van deze op het oog stoere man ineens tevoorschijn.
Het gaat steeds beter met Cor en de kinderen. Ze bouwen het contact op en Cor is aan het solliciteren naar een baan. De kinderen ontwikkelen zich nu goed en zitten op een fijne plek. Dat stemt Cor gerust.
"Ik geniet enorm van de momenten dat ik ze spreek en zie. Ik had dit alleen nooit gekund, gelukkig heb ik hulp gevraagd“.
“Je moet bij mij geen A zeggen en B doen”
Ook leert Cor om te gaan met zijn soms weerbarstige karaktertrekken. “Ik heb een hekel aan mensen die niet eerlijk zijn. Hulpverleners die A zeggen en B doen. Ik zeg niet dat ik géén lontje heb, maar kort is het wel, zeker als het gaat om mijn kinderen."
Cor werkt hier samen met coach Mark aan. Hij vindt het lastig om dingen te nuanceren, moet soms een spiegel voorgehouden krijgen. Daarom is Mark ook altijd bij de gesprekken met Jeugdzorg en andere instanties. “Het is fijn dat iemand meeluistert, zo voorkomen we ook dat ik dingen in mijn hoofd ga halen.” legt Cor uit. “Iets ‘moeten’ helpt ook niet: ik wil van alles voor je doen, maar ga me niet vertellen wat ik móet. Ik ben dat ook niet gewend. In Spanje leefde ik als een koning, hier in Nederland kwam ik in de bijstand en moet ik me aan een heleboel regeltjes houden. Dat is op z’n zachtst gezegd wennen. ”
Hoewel hij niet graag ziet dat anderen bepalen hoe zijn leven eruit ziet, geeft hij toch een deel van ervan in handen van Linc naar Zorg. Cor stelt zich kwetsbaar op. “Dat gaat goed omdat het op een manier gaat die bij mij past” vertelt Cor. “Mijn coaches hebben in de vingers hoe ze met mij moeten omgaan. Het voelt voor mij niet als een verplichting. Het gaat gemoedelijk, er wordt naar mij als persoon gekeken en het belang van de kinderen wordt meegenomen. “
Cor heeft bovendien de regie in het traject en krijgt daarmee meer grip op zijn leven. “Ik heb het leven dat ik hiervoor leidde, achter me gelaten. Dat is geen gemakkelijke keuze geweest, maar wel de juiste. En ik doe het voor mijn kinderen. Als ik die niet had gehad, zag mijn leven er nu heel anders uit.”
“Voor mijn kinderen wil ik een hoop laten en een stabiel leven opbouwen. Die zoektocht, hoe dat er dan uit moet zien, daar help Linc naar Zorg me enorm bij. Ik wil de bijstand uit, van al die regeltjes af. Ik hoop zo snel mogelijk een baan te vinden, een auto voor de deur te hebben en een zo normaal mogelijk leven te leiden. En een gezond leven, want ook mijn gezondheid heeft het de afgelopen jaren te verduren gehad. Afgelopen jaar lag ik nog met corona in het ziekenhuis en er staat me nog een operatie te wachten. Maar ik ga door. Ik wil het allemaal weer op de rit krijgen. Vooral voor mijn kinderen. Zij zijn mijn alles.”